Productieroutes voor staal

Nederlands Paviljoen World Expo 2010 (John Körmeling).

Er zijn grofweg twee manieren ofwel 'routes' om staal te produceren.

In het Blast Furnace Proces (BF) – ook bekend als oxystaalproces – wordt het staal vervaardigd uit ijzererts met kolen. Afhankelijk van de fabriek, wordt 20–30% schroot toegevoegd, voornamelijk om de temperatuur te reguleren. Tijdens het oxystaalproces komen slak en hoogovengas vrij. Het slak wordt gebruikt voor onder meer wegverharding en ballast in de weg- en waterbouw. Het gas wordt ingezet bij de opwekking van elektriciteit.

In het Electric Arc Furnace Proces (EAF) – het elektrostaalproces – wordt 100% schroot gebruikt: het direct omsmelten van staal zónder inzet van primaire grondstoffen. Alleen zuurstof en kalk worden toegevoegd om eventuele verontreinigingen te binden. Ook gebruikt verzinkt staal is te verwerken in de elektro-oven. Hierbij wordt het zink teruggewonnen en gebruikt bij de productie van nieuw zink.

Het productieproces van staal met daarin twee verschillende productieroutes.

In principe is al het staal te produceren via EAF. Op dit moment is hiervoor echter nog niet voldoende schroot voorhanden, om volledig te beantwoorden aan de vraag naar staal. Van al het staal dat in Europa wordt gebruikt, wordt gemiddeld 50% via EAF vervaardigd. Dit percentage varieert per specifiek product. Constructiestaal, zoals het staal voor balken en buizen, dat in Nederland op de markt wordt gebracht, wordt inmiddels voor bijna 100% via EAF gefabriceerd. Ook elders in Europa vindt een verschuiving plaats van Blast Furnace naar Electric Arc Furnace, doordat steeds meer schroot terugkeert naar de staalindustrie. In Europa hebben BF en EAF momenteel een even groot aandeel. In China wordt dit punt naar verwachting in 2020 bereikt.

De twee verschillende productieroutes van staal in Europa en China.